After I unpacked from my US travel last month I didn’t keep my maleta anymore in preparation for our arctic tour. I left it open in one corner of our bedroom.
I am so lazy to pack again. I feel like I still have jetlag.
A—–“Parang ayaw ko ng pumunta sa mga masyadong malamig na lugar. Nahihirapan ako nung doble doble ang suot, napapagod ako. ayaw ko rin naman ng sobrang init”.
E—–“Ikaw lang naman ang may gusto, ang anak mo inarrange ito para sa’yo dahil gusto mong makita ang Aurora Borealis. You were always harping about it. Maliit ka pa dream mo ng makita”.
A—–“Nung nakita nya okay na sa akin, parang nakita ko na rin”.
A—–“Ayokong maginaw sobra”. Ang bulky pati ng jackets”.
E—–“Sa November daw pupunta sila Dimple at Kuya”.
A—–“Mas maginaw siguro sa November”.
Last night, husband and I continued packing together.
E—-“Eto… ganda nito, kitang-kita sa snow”.
A—-“Tommy Hilfiger”.
E—–“Eto pa, ang ganda”.
A—–“Calvin Klein. Tart, ang dami mo ng dala”.
(Notice his baluktot na daliri. He broke two of his fingers while playing competitive basketball 38 years ago.)
A—–“Natatamad akong mag-empake, parang may-jetlag pa ako”.
A—-“Parang naliliitan ako sa bag ko. Isoli ko kaya?”
A—-“Parang wala akong mailalagay, yung shawl ko, food..”
E—-“Yung iba mong gamit dito mo ilagay sa aking backpack”.
(True gentleman)
He bought additional thermal wear from Marks & Spencer three days ago.
E—–“Eto…extra warm… pag naman ginawin pa ako nito. Extra warm, extra warmmm, extra warmmm”.
(Paulit-ulit)
A—–“Tart pag gininaw ako, ibibigay mo sa akin yan ha?”
E—–“Oo naman”.
(Gentleman)
E—–“Pwede kaya akong naka shorts pang-tulog?”
A—–“Yah, nasa loob naman ng igloo, may heater”.
E—–“Etooooo, kanino kaya itong pajama? Akin ba ‘to?”
A—–“Kay Nyke yata yan”.
E—–“Akin ito”.
A—–“Baka kay Oyen yan”.
E—–“Akin ‘to, mahaba eh”.
A—–“Bakit? Ikaw lang ba ang matangkad dito?”
E—–“Obvious ba?”
